Maandag 28 augustus
Ja, de reis gaat overmorgen weer beginnen!
In juli zijn we nog een dag of 10 naar Loes en Gijs geweest om op te passen op hun hond Taco. Ze gingen een reisje maken naar Italië en Taco kon niet mee. wij op hun hond gepast.
Dat was heerlijk totdat het weer heel erg warm werd. Toen Loes en Gijs weer terugkwamen zijn wij de volgende dag naar huis gegaan, omdat ik niet tegen die hoge temperaturen kan. Daar heb ik verder geen verslag van gemaakt.
En nu dan?
De caravan staat voor de deur en we gaan 'm weer vullen met de "onmisbare" dingen. Wel nemen altijd weer teveel kleren mee: wordt het warm of koud? Op alles voorbereid zijn, toch? Mijn vader zei vroeger altijd: "Coby heeft alles mee, behalve het aanrecht" als ze op vakantie gingen. En zo gaat het bij ons eigenlijk ook.
Goed. Als alles verzameld is en in de caravan ligt trekken we woensdag de deur achter ons dicht en gaan we richting Maçon.
Een aanrader van WimJan en toen ik op de site keek, was ik verkocht. Een kastelen-camping: https://www.domaine-eperviere.com/
Als we donderdag gearriveerd zijn kan ik er meer over vertellen!
Ja, de reis gaat overmorgen weer beginnen!
In juli zijn we nog een dag of 10 naar Loes en Gijs geweest om op te passen op hun hond Taco. Ze gingen een reisje maken naar Italië en Taco kon niet mee. wij op hun hond gepast.
Dat was heerlijk totdat het weer heel erg warm werd. Toen Loes en Gijs weer terugkwamen zijn wij de volgende dag naar huis gegaan, omdat ik niet tegen die hoge temperaturen kan. Daar heb ik verder geen verslag van gemaakt.
En nu dan?
De caravan staat voor de deur en we gaan 'm weer vullen met de "onmisbare" dingen. Wel nemen altijd weer teveel kleren mee: wordt het warm of koud? Op alles voorbereid zijn, toch? Mijn vader zei vroeger altijd: "Coby heeft alles mee, behalve het aanrecht" als ze op vakantie gingen. En zo gaat het bij ons eigenlijk ook.
Goed. Als alles verzameld is en in de caravan ligt trekken we woensdag de deur achter ons dicht en gaan we richting Maçon.
Een aanrader van WimJan en toen ik op de site keek, was ik verkocht. Een kastelen-camping: https://www.domaine-eperviere.com/
Als we donderdag gearriveerd zijn kan ik er meer over vertellen!
Woensdag 30 augustus 2023
We zijn blij, dat we staan!
Vanmorgen thuis rustig aan gedaan en om 10 uur zijn we in de auto gestapt. Maar helaas: het regende!
Getverderrie, zo beginnen we de vakantie niet vaak.
Voordat we het land uit waren hebben we heel wat hevige buien over ons heen gekregen. We waren vlot in België en manoeuvreerden ons door Luik. Daar zijn werkzaamheden aan de gang, die n og wel enige tijd zullen duren; het is de kunst om daar op de juiste tijd langs te rijden, anders sta je hopeloos vast.
In de Ardennen ook heel veel regen en dar is natuurlijk geen ZOAB (hoe schrijf je dat eigenlijk?). Je rijdt konstant in een mistgordijn. Ons doel vandaag was Luxemburg en dan in het zuiden bij Kockelscheuer. Daar hebben we vaak overnacht en dan voor al op de terugweg. Want dat is een mooie afstand vanaf Vaison la Romaine en Mollans, waar Loes en Gijs wonen.
We arriveerden om een uur of 4 en na het aanmelden en alle formaliteiten konden wij naar plaats 125.
En we zagen eerst plaaster. 123 aan voor 125 en we stonden al aan de elektriciteit tot ik ontdekte dat het niet goed was.
Dus verplaatst naar 125 en prompt na een half uurtje kwam degene die daar moest staan
.Beau wordt altijd het eerst bediend: lekker koud water en daarna de bak met heerlijke brokken en een beetje nat voer.
Vervolgens gaat Gerard Beau uitlaten en ja hoor: even later weer een flinke regenbui!!!
Straks ga ik de auto nog even tanken, een glaasje wijn drinken en naar bed.
Tot morgen!
Vanmorgen thuis rustig aan gedaan en om 10 uur zijn we in de auto gestapt. Maar helaas: het regende!
Getverderrie, zo beginnen we de vakantie niet vaak.
Voordat we het land uit waren hebben we heel wat hevige buien over ons heen gekregen. We waren vlot in België en manoeuvreerden ons door Luik. Daar zijn werkzaamheden aan de gang, die n og wel enige tijd zullen duren; het is de kunst om daar op de juiste tijd langs te rijden, anders sta je hopeloos vast.
In de Ardennen ook heel veel regen en dar is natuurlijk geen ZOAB (hoe schrijf je dat eigenlijk?). Je rijdt konstant in een mistgordijn. Ons doel vandaag was Luxemburg en dan in het zuiden bij Kockelscheuer. Daar hebben we vaak overnacht en dan voor al op de terugweg. Want dat is een mooie afstand vanaf Vaison la Romaine en Mollans, waar Loes en Gijs wonen.
We arriveerden om een uur of 4 en na het aanmelden en alle formaliteiten konden wij naar plaats 125.
En we zagen eerst plaaster. 123 aan voor 125 en we stonden al aan de elektriciteit tot ik ontdekte dat het niet goed was.
Dus verplaatst naar 125 en prompt na een half uurtje kwam degene die daar moest staan
.Beau wordt altijd het eerst bediend: lekker koud water en daarna de bak met heerlijke brokken en een beetje nat voer.
Vervolgens gaat Gerard Beau uitlaten en ja hoor: even later weer een flinke regenbui!!!
Straks ga ik de auto nog even tanken, een glaasje wijn drinken en naar bed.
Tot morgen!
Zaterdag 2 september
Een paar dagen eerder! Het is soms lastig om er tijd voor te maken, maar ik worstel ook een beetje met mijn internetverbinding via mijn persoonlijke hotspot. Het is altijd nogal een gedoe.
Maar goed, ik heb nu verbinding via Gerard's telefoon.
We zijn de 2e dag ook pas om 10 uur gaan rijden. Het weer was goed en dus vol goede moed op weg.
Onze eindbestemming voor die dag was in de buurt van Tournus, vlak langs de Autoroute.
Het bleef rustig op de weg dus schoten we flink op.
Om een uur of 3 arriveerden we op de plek van bestemming, na een rit van zeker 25 minuten tussen de maisvelden door. We komen bij een gehucht en daar moet het kasteel zijn: l'Eperviere.
Er stonden nog wat campers en caravans te wachten, maar wij waren toch al snel aan de beurt.
Het was bijna "complet", maar er waren nog een paar plaatsen achteraan vrij.
Mijn hemeltje, wat een grote camping!!!
Eerst rijd je om het kleine kasteel heen, vervolgens iets naar beneden en dan rijdt je tussen 2 enorme visvijvers door. Er hangen grote bakken geraniums langs de doorgang en dan barst het opnieuw van de kampeerplaatsen. In totaal 169 st. Maar heel bijzonder gelegen.
Wij staan helemaal aan het eind van de camping, maar dat vinden we helemaal niet erg. Wij hebben zelfs een redelijk vrij uitzicht.
Maar goed, ik heb nu verbinding via Gerard's telefoon.
We zijn de 2e dag ook pas om 10 uur gaan rijden. Het weer was goed en dus vol goede moed op weg.
Onze eindbestemming voor die dag was in de buurt van Tournus, vlak langs de Autoroute.
Het bleef rustig op de weg dus schoten we flink op.
Om een uur of 3 arriveerden we op de plek van bestemming, na een rit van zeker 25 minuten tussen de maisvelden door. We komen bij een gehucht en daar moet het kasteel zijn: l'Eperviere.
Er stonden nog wat campers en caravans te wachten, maar wij waren toch al snel aan de beurt.
Het was bijna "complet", maar er waren nog een paar plaatsen achteraan vrij.
Mijn hemeltje, wat een grote camping!!!
Eerst rijd je om het kleine kasteel heen, vervolgens iets naar beneden en dan rijdt je tussen 2 enorme visvijvers door. Er hangen grote bakken geraniums langs de doorgang en dan barst het opnieuw van de kampeerplaatsen. In totaal 169 st. Maar heel bijzonder gelegen.
Wij staan helemaal aan het eind van de camping, maar dat vinden we helemaal niet erg. Wij hebben zelfs een redelijk vrij uitzicht.
Dinsdag 5 september
,Goh, ik zie dat ik nog wel wat in te halen heb!
Dat komt ook, doordat het erg warm is en ik er niet zo'n puf in heb dan.
Maar goed, nog even kort vanaf afgelopen zaterdag:
Achterin staan de "passanten" zoals wij, want we blijven hier maar een paar dagen.
In die paar dagen wisselt het hier om ons heen vaak. Af en toe schrikken we nogal, omdat er campings stoppen met jonge mensen met kinderen, die volgens de huidige standaard worden opgevoed en waar de omstanders behoorlijk wat last van hebben. Dat hebben we een paar keer meegemaakt, maar verder is het verbazend stil op deze enorm grote camping.
Wat we daar ook veel zagen, waren van die enorme campus, die helemaal naar de zijkant uitgeschoven kunnen worden . Wij dachten dat die dingen meer in Amerika hoorden, maar hier maken ze ook al een enorme opgang. We kunnen er best naast zitten hoor, maar dat heeft volgens ons weinig meer te maken met kamperen.
Ach, zij liever dan wij.
We stonden erg vol op de zon en zijn in die dagen een paar keer wezen fietsen langs de rivier de Saône, die verderop bij Lyon uitkomt in de Rhône.
Het is geen opwindend landschap: maisvelden, uitgebloeide zonnebloem en in de verte wat huizen enzo.
We beginnen beiden uit te kijken naar de olijfbomen en de Provençaalse sfeer.
We overleggen even: hei is daar warm, hier warm en zelfs in Nederland warm!!!
Het maakt dus niet meer uit waar je bent in Frankrijk: de warmte ±32 graden!.
Zullen we dan maar? zeiden we tegen elkaar!. Faucon dus: in de buurt van Loes en Gijs.
Zondagavond had ik een tafel gereserveerd bij het restaurant van de camping. Honden mochten niet binnen; okay. dat kan. Maar wij zitten altijd alp het terras met Beau, dus dacht ik dus dacht ik, dat dat geen probleem was. Nou, daar tonden we met Beau: we mochten niet op het terras met Beau!!!!!. kijk, daar kan ik niet tegen. een camping! Er mogen honden op, maar dat mocht dus niet.
Belachelijk gewoon, ook. niet aan de rand van het terras. Wat een schertsvertoning.
Toen bij de "take away" pizza meegenomen naar de caravan.
Goed geslapen en de volgende ochtend rustig de boel opgebroken. Om 10 uur waren we klaar en zijn we aan de laatste etappe begonnen. We moesten nog door Lyon heen. Dat kostte wel wat tijd, maar uiteindelijk waren we er niet eens zo heel veel tijd aan kwijt. Het was na Lyon druk op de weg: alle autoneuzen wezen de kant van het zuiden op. Nog een pechgeval aan de kant, waar we ook nog geruime tijd voor in de file moesten staan.
Maar om ½ 3 kwamen we bij onze geliefde camping aan en konden we op zoek naar een goeie plek, maar... de camping stond bijna vol. Uiteindelijk een plek gevonden bovenaan. Schuin tegenover het plekje waar we in Mei stonden. WE hebben een mooi uitzicht naar beneden.
De luifel zouden we de volgende dag aan de caravan zetten, want het was nu veel te warm.
We stonden eindelijk goed en wel, verschijnen er een paar bekende mensen::::::
Loes en Gijs waren op de fiets gestapt en kwamen ons verwelkomen.
Dat was natuurlijk enorm gezellig
Dat komt ook, doordat het erg warm is en ik er niet zo'n puf in heb dan.
Maar goed, nog even kort vanaf afgelopen zaterdag:
Achterin staan de "passanten" zoals wij, want we blijven hier maar een paar dagen.
In die paar dagen wisselt het hier om ons heen vaak. Af en toe schrikken we nogal, omdat er campings stoppen met jonge mensen met kinderen, die volgens de huidige standaard worden opgevoed en waar de omstanders behoorlijk wat last van hebben. Dat hebben we een paar keer meegemaakt, maar verder is het verbazend stil op deze enorm grote camping.
Wat we daar ook veel zagen, waren van die enorme campus, die helemaal naar de zijkant uitgeschoven kunnen worden . Wij dachten dat die dingen meer in Amerika hoorden, maar hier maken ze ook al een enorme opgang. We kunnen er best naast zitten hoor, maar dat heeft volgens ons weinig meer te maken met kamperen.
Ach, zij liever dan wij.
We stonden erg vol op de zon en zijn in die dagen een paar keer wezen fietsen langs de rivier de Saône, die verderop bij Lyon uitkomt in de Rhône.
Het is geen opwindend landschap: maisvelden, uitgebloeide zonnebloem en in de verte wat huizen enzo.
We beginnen beiden uit te kijken naar de olijfbomen en de Provençaalse sfeer.
We overleggen even: hei is daar warm, hier warm en zelfs in Nederland warm!!!
Het maakt dus niet meer uit waar je bent in Frankrijk: de warmte ±32 graden!.
Zullen we dan maar? zeiden we tegen elkaar!. Faucon dus: in de buurt van Loes en Gijs.
Zondagavond had ik een tafel gereserveerd bij het restaurant van de camping. Honden mochten niet binnen; okay. dat kan. Maar wij zitten altijd alp het terras met Beau, dus dacht ik dus dacht ik, dat dat geen probleem was. Nou, daar tonden we met Beau: we mochten niet op het terras met Beau!!!!!. kijk, daar kan ik niet tegen. een camping! Er mogen honden op, maar dat mocht dus niet.
Belachelijk gewoon, ook. niet aan de rand van het terras. Wat een schertsvertoning.
Toen bij de "take away" pizza meegenomen naar de caravan.
Goed geslapen en de volgende ochtend rustig de boel opgebroken. Om 10 uur waren we klaar en zijn we aan de laatste etappe begonnen. We moesten nog door Lyon heen. Dat kostte wel wat tijd, maar uiteindelijk waren we er niet eens zo heel veel tijd aan kwijt. Het was na Lyon druk op de weg: alle autoneuzen wezen de kant van het zuiden op. Nog een pechgeval aan de kant, waar we ook nog geruime tijd voor in de file moesten staan.
Maar om ½ 3 kwamen we bij onze geliefde camping aan en konden we op zoek naar een goeie plek, maar... de camping stond bijna vol. Uiteindelijk een plek gevonden bovenaan. Schuin tegenover het plekje waar we in Mei stonden. WE hebben een mooi uitzicht naar beneden.
De luifel zouden we de volgende dag aan de caravan zetten, want het was nu veel te warm.
We stonden eindelijk goed en wel, verschijnen er een paar bekende mensen::::::
Loes en Gijs waren op de fiets gestapt en kwamen ons verwelkomen.
Dat was natuurlijk enorm gezellig